Helsinki – Baresund – Hanko (42 en 31 mijl, 7 en 5 uur)

woensdag 17 en donderdag 18 juli
Vandaag 50 jaar + 1 dag, the party is over. De vlaggetjes van de boot dus, en op naar de volgende bestemming. Deze keer met een volle boot; we zijn met z'n vijven maar iedereen slaapt 's nachts onder een klamboetje tegen de ruim aanwezige muggen, en nieuwkomer Han is duidelijk kamperen gewend, dus het loopt allemaal goed. We varen een prachtig traject naar Baresund, langs ontelbare eilanden en rotsjes, die opnieuw niet te fotograferen zijn. Het is mooi zonnig weer, maar de barometer zakt. Jits en Han werken dus aan hun hollands wit, en zijn 's avonds vooral hollands rood.
Baresund is een mooi smal vaarwater, met een handige aanlegsteiger waar we keurig langszij kunnen. De Hoop begint inmiddels op een varende plantenbak te lijken maar dan omgekeerd; we hebben zeker 10 centimeter aangroei langs de waterlijn en lager, en dat remt behoorlijk. Jits en ik stappen dus in het kleine Hoopje, gewapend met krabijzer en verfkrabber, en werken aan een kant een eerste laag een beetje weg. Schipper Wietze maakt aanmoedigende geluiden.

Baresund

Omdat het Hoopje nu toch te water is. gaat voor de eerste keer de buitenboordmotor er achter en wordt er een tochtje mee gevaren. 2,2 PK is hier wel erg belachelijk weinig; een beetje Fin begint bij 40 PK. Nou ja, als we hard varen lijkt het net 22 PK!

Het Hoopje

Het vliegtuig op weg naar huis voor Truus vertrekt 19 juli uit Helsinki, dus moeten we de 18e een beetje handig eindigen. Dat doen we in Hanko, met grote jachthaven en met station. Het weer lijkt te gaan omslaan; de barometer zakt verder maar de zon schijnt nog en het is warm. Hanko is behoorlijk vol, maar we vinden nog een plekje langs de kant waar het volgens de havenmeester maar 1 meter water staat maar waar we best liggen. Op de bankjes naast ons zitten de plaatselijke alco's met een biertje vriendelijk te kijken naar onze boot, en we zoeken uit hoe Truus naar Helsinki komt (met bus en trein, en binnen een paar uur). Uit eten in een pizzatent aan de haven ter afscheid; we zijn allemaal behoorlijk geroosterd van de laatste dagen zon en varen, vooral de twee 'kinderen'.

vissen valt niet mee

De gevaren route: Helsinki – Baresund – Hanko

Hanko – Lövö – Turku – Nauvo (21, 36 mijl en 19 mijl; 5, 7 en 3 uur)

vrijdag 19 t/m zondag 21 juli
Om een uur of elf zwaaien we Truus uit die per bus naar de trein naar Helsinki vertrekt. Ze ziet er gebruind uit dus dat is in ieder geval in orde. Vervolgens verdwijnt de zon tegelijk met haar vertrek, maar ook dat kennen we van de vorige keer. Jits en Han vinden even wat minder zon niet erg, want die zijn inmiddels donkerroze. We shoppen nog wat in suffig Hanko, en besluiten in 2 dagen richting Turku te gaan, dat volgens mijn gids wel een leuk plaatsje is, met zeer mooi oud slot.

We zeilen eidelijk weer een keer...

Bovendien is de wind geschikt voor zeilen, en dat lijkt ons allen wel wat. Dus zeilen we op vrijdag 3,5 van de 5 uur varen, gaan voor anker bij Lövö, en zeilen daarna nog 3 van de 7 uur naar Turku. Daar leggen we eerst aan een kade aan, maar volgens de havenmeester kunnen we prima tussen de palen dus dat doet Wietze, achteruit kunstkotterend tussen dunne houten paaltjes (wij willen dat graag als wedstrijdelement op het kotterweekend zien, het kunstkotteren van verplichte figuren).

Turku

Jits en ik hebben inmiddels boodschappen gedaan, we eten weer prima, en gaan op zondag het plaatselijke slot bezichtigen. Wanneer we binnenkomen begint net een english guiding tour, dus daar gaan we aan meedoen. De gids is een beetje strenge en verveelde engels sprekende juffrouw, die maar snel een ander baantje moet gaan zoeken. Maar het slot is leuk, hoewel ook dit geheel is gerestaureerd na de vernielingen van de 2e wereldoorlog. Ze hebben de oorsprong en de geschiedenis echter over- en inzichtelijk op een rijtje. We bekijken ook nog de diverse beetje melige sub-musea (zoals het brandweermuseum) en gaan weer aan boord voor lunch, afronden van de was, en vertrek eind van de middag naar Nauvo, richting de Åland-eilanden.

Turku, kasteel

In het havenboek hadden we Nauvo opgezocht, inderdaad heel mooi maar wel vol. Aan de betonnen steiger lag al de aak Jenna (die ook al in Turku was gesignaleerd) en de mannen schoven wat op, dus we lagen aan de gratis steiger van de Finse staat met twee hollandse boten. We hebben altijd veel bekijks, maar met zo'n sjieke aak als de Jenna kijkt niemand meer naar de Hoop. Wel zo rustig overigens om niet steeds opnieuw hetzelfde verhaal te moeten vertellen.

Nauvo (met de Jenna)

De gevaren route: Hanko – Lovö – Turku – Nauvo

Nauvo – Lappo – Mariehamn (34 en 42 mijl, 6,5 en 7 uur)

maandag 22 t/m maandag 29 juli
Van Nauvo naar Lappo is opnieuw een prachtig stuk door de Finse archipelago. Opnieuw kunnen we de helft zeilen, en omdat de wind behoorlijk aantrekt hebben we ook de vaart er goed in. In echt stevige wind belanden we in Lappo, dat net in Åland ligt, de Finse eilanden tussen Finland en Zweden in, waar zweeds de voertaal is, en die een zekere mate van zelfstandigheid hebben. Lappo heeft een goede steiger waar we langszij kunnen, en vooral ook een geweldige sauna, met balkon aan de haven. We zijn dan ook niet verdrietig dat het de volgende dag hard waait; Lappo is een prima plek om verwaaid te liggen.

Verwaaid in Lappo

Woensdag is het weer beter en varen we naar Mariehamn, de hoofdstad van Åland, en leggen aan in de museumhaven, waar een vriendelijk havenfestival aan de gang blijkt te zijn, met weinig boten maar veel activiteiten en optredens. Jits en Han gaan een kaartje regelen voor de boot naar Stockholm om hun andere vakantie weer op te pakken, en komen terug met de Ålandse vlag, zodat we weer compleet zijn. 's Avonds gaan we lekker uit afscheids-eten in een restaurant-boot, en als we terug komen ligt daar de Jenna weer. Drie keer is scheepsrecht, dus starten we met witte wijn op de Jenna, en eindigen met berenburg op de Hoop. De stemming zit er goed in, zullen we maar zeggen.

Mariehamn

Het uitzwaaien van Jits en Han is daardoor nogal tam; met name Jits en ik moeten het wat rustiger aan doen zo in de vroege morgen. We bezichtigen gezamenlijk de grootste nog bestaande vrachtklipper, de Pommern, die in Mariehamn aan de kade ligt, en zetten de kinderen op de veerboot. Verder vooral rust!

Pommern, Mariehamn

De laatste dagen in Mariehamn verplekken we naar de westhaven; we wilden eigenlijk nog wat meer van Åland doen maar de zee was wel erg onstuimig, en vakantie is vakantie. Mariehamn is een prima plek om te verblijven; we kopen een nieuwe val voor het grootzeil, tanken goedkope diesel, vertroetelen de boot en vooral de motor een beetje, en genieten weer even van met z'n tweëen zijn.

Mariehamn

De gevaren route: Nauvo – Lappo – Mariehamn (oost)

Mariehamn – Stockholm, via Gräddö – Huserö – Vaxholm (91 mijl, 19 uur)

dinsdag 30 juli tot en met zondag 4 augustus
De reis van Mariehamn naar Stockholm doen we in ruim 3 dagen. De zweedse scheren bij Stockholm zijn weer anders dan de vorige eilanden, wat hoger en wat meer begroeid. Het is nu echt hoogseizoen, en Zweden houden erg van heel hard varen met grote motorboten, zodat het water tussen de eilanden een kolkende bende wordt, en we soms het gevoel hebben over de snelweg te varen. Het Johnnen-gehalte is hoog, en de vele zeilbootjes hebben er ook behoorlijk last van, maar iedereen lijkt het als een natuurverschijnsel te beschouwen. Maar de omgeving blijft prachtig mooi.

Zweden, de doorgangen in de scheren zijn soms smal...


We zeilen stukken tussen de eilanden, en baren weer veel opzien, dus al die motorboten komen nog een keer extra langsgescheurd. Enfin, het is wel mooi en we leggen ons er maar bij neer en moeten er wat om lachen. Drukte rond de grote stad hoort er bij.

Stockholm, Wasahaven

In Stockholm liggen we eerst buitenop langs de steiger van de Vasahamn, maar daar is de klots zo heftig dat we niet meer goed slapen. De volgende ochtend kunnen we gelukkig naar binnen, en liggen heel mooi eerste rang met zicht op de stad, maar met gedempte klots. Vooral met onze gasten van zaterdagavond is dat prettig. Mama en Kirsten arriveren laat in de avond, ook al omdat er enig misverstand is over de plek waar we liggen. Maar we worden gevonden, en opnieuw nestelen twee gewaardeerde gasten zich tevreden aan boord

Stockholm


Stockholm is een prachtige stad, gebouwd op meerdere eilanden, met een stijlvol oud gedeelte en met enorme winkelgebieden. Gelukkig is het daar veel te warm voor, want de zomer in Scandinavië is weer terug en blijft maar voortduren. Zondag genieten we er uitgebreid van; we bekijken de oude stad en gaan 's middags naar Skansen, een soort openluchtmuseum annex dierentuin, waar we eindelijk een real life eland zien. We horen zo langzamerhand over noodweer en enorme overstromingen in midden-europa; hier is alles gortdroog en blijven de hogedrukgebieden elkaar opvolgen. Wanneer was ook al weer de laatste regen?

Stockholm, Skansen

De routes:
Mariehamn – Gräddö – Huserö
Huserö – Vaxholm – Stockholm

Er zijn – ook bij dit verslag – meer foto's...